Over ons
Adri van Dijk
Buitensluis 1893 – Rotterdam 1977
‘Schilderen is niet moeilijk – het is een kwestie van kijken.’
Als jonge tiener had hij meegedaan met een tekenwedstrijd en zo won hij een beurs om naar de kunstacademie in Den Haag te gaan. Na de eerste wereldoorlog trouwde hij en kreeg 2 zonen. Zijn oudste zoon was mijn vader. Om als kunstenaar toch een vast inkomen te hebben voor het onderhouden van zijn gezin ging hij werken als technisch tekenaar bij de gemeente Rotterdam. Vele oude vooroorlogse straten, steegjes en huizen heeft hij vastgelegd met zijn etsen, aquarellen en olieverfschilderijen. Een aantal van zijn werken is nog te vinden in het gemeentelijk archief van Rotterdam. Hij exposeerde in diverse galeries en werk van hem heeft rond de jaren’70 ook in het Boijmans Van Beuningen Museum gehangen.
In zijn vrije tijd schilderde hij graag landschappen, portretten en stillevens. Zijn uitdaging was het zo realistisch mogelijk weer te geven met een mooie schakering van kleuren. Hij kon uren in het museum zitten, om de kleuren van een schilderij op zich te nemen om het vervolgens thuis te kunnen ‘maken’. Met mijn moeder kon hij deze liefde voor kunst delen.
Christine Agnes van Dijk
Rotterdam 1961
‘Een kunstwerk moet het verhaal gepassioneerd vertellen’
Ons huis hing vol schilderijen van mijn opa en mijn moeder. Meegenomen door mijn opa en moeder in de wereld van schilderen en kunst ben ik op latere leeftijd mij gaan richten op tekenen en schilderen. Mijn werkzaamheden als projectmanager heb ik achter mij gelaten en heb een vijfjarige tekenopleiding en tweejarige specialisatie gevolgd aan de Sint-Lucas kunstacademie in Kapellen – België. De kunstwerken van mijn afstudeeropdracht zijn tijdens een tijdelijke expositie tentoongesteld in het gemeentelijk administratiekantoor van Kapellen, de bibliotheek en het Oud-Gemeentehuis van Kapellen. Daarnaast is er een doorlopende beperkte expositie in het advocatenkantoor ‘Heidema Letselschadeadvocaat’ te Bergen op Zoom.
Ik hou van onderwerpen die tot de verbeelding spreken. En de kijker mag zelf het verhaal nader invullen… als het maar spannend is.
Christine Louise Henderson
Sukabumi – Indonesië 1935
‘Painting makes life worth living’
Mijn moeder is geboren en getogen in Indonesië in de bergen waar haar ouders tropische bloemen verbouwde. Van jongs af aan wilde zij al schilderen en ging als tiener vaak bij een kennis van haar moeder op bezoek die kunstschilder was. Maar door de oorlog en de gevolgen daarvan moest zij op jonge leeftijd al gaan werken. In de jaren ’50 trouwde zij met mijn vader die daar een aantal jaren woonde voor zijn werk. Toen zijn het land moesten verlaten gingen zij tijdelijk wonen bij de ouders van mijn vader in Rotterdam. Daar kon ze haar passie voor schilderen delen met haar schoonvader en ‘proeven’ van de Nederlandse schilderkunst. Na een periode in Barcelona en Madrid te hebben gewoond, trokken mijn ouders naar Brussel. Daar heeft zij eind jaren’70 de Hogere School voor Beeldende Kunsten gevolgd. Tijdens deze opleiding heeft ze verschillende schilder-, teken- en druktechnieken kunnen leren.
Geïnspireerd door de heldere kleuren van de bloemen en natuur in haar jeugd houdt zij van felle en sprekende kleuren en vloeiende vormen. Zij exposeerde in diverse galeries o.a. bij La Bohème in Rotterdam en Bergen Op Zoom. Bij diverse instellingen zoals Humanitas Rotterdam en elders, de American Women’s Club in Den Haag en het Indisch Cultureel Centrum in Zoetermeer werden haar werken geëxposeerd. Zij heeft ook een doorlopende expositie gehad bij het Advocatenkantoor Visser, Quispel & Heidema in Oud-Beijerland.